Dag 12: Manilla, Filipijnen

Gisterenavond waren we al in Manilla gearriveerd, dus we kunnen vandaag al vroeg van het schip af. We hebben samen met een Australisch koppel een slumtour geregeld, een tour door de sloppenwijken van Manilla. Helaas geldt er tijdens deze tour een “strict no photography policy”, dus kunnen we niets laten zien. Vanaf de pier nemen we een taxi naar ons meeting point zo’n 20 minuten verderop. We rijden dwars door Manilla en kijken onze ogen uit. Bij het meeting point staat onze gids Tess al te wachten en na wat plichtplegingen gaan we verder. Tess heeft voor ons een jeepney geregeld, een omgebouwde leger willy jeep, waar zoveel mogelijk mensen ingepropt worden.

Nadat we de diverse doodsangsten hebben uitgestaan arriveren we bij een overdekte markt waar we wat van de lokale specialiteiten te zien krijgen. Ook hier kijk ik weer m’n ogen uit, want naast dat men hier echt ieder deel van een varken of een kip eet, wordt het ook nog eens ongekoeld opgehangen en zitten de vliegen echt overal.

Hierna gaan we de sloppenwijken in en dat is bijna niet te bevatten. Ik weet ook niet zo goed hoe ik het moet omschrijven, maar het is echt verschrikkelijk. Dwars door Manilla loopt een rivier die eruitziet als een plastic soep. De mensen uit de sloppenwijken gaan regelmatig op een stuk piepschuim de rivier op om het plastic en allerlei andere rotzooi uit de rivier te halen om zo een centje te verdienen. Ze “wonen” in een hutje gebouwd van allerlei afval, hebben geen elektriciteit, geen riolering en de kinderen lopen allemaal naakt rond terwijl ze door de modder en het afvalwater banjeren. Onze gids verteld ons dat ze leven van “pakpak’, dit zijn de etensresten van restaurants die ze uit de vuilnisbak halen, wassen en opnieuw koken. Alleen al dit verhaal en de verschrikkelijk zure lucht die hier hangt zorgt dat wij bijna over onze nek gaan. Hierna gaan we naar een andere sloppenwijk (genaamd Happiland) in een tricycle, waar we uiteraard met onze Westerse lijven niet volledig inpassen. Ook hier worden we weer niet vrolijk van wat we zien. We worden meegenomen door tunneltjes waar geen daglicht komt en waar het afvalwater en de urine vrij rondstromen. We weten ons absoluut geen houding te geven, want we staan gewoon bij mensen in het “huis”, en allemaal zijn ze even aardig en groeten ons steeds weer. Na de tour heeft men ons wat foto's toegestuurd per email.

Hierna zijn we er wel een beetje klaar mee, de hitte en de verschrikkelijke geur worden ons teveel en we nemen een taxi terug naar het schip. Na een kleine opfrissing en een lunch gaan we daarna samen nog even naar buiten om een wandeling te maken in Intramuros, de oude binnenstad van Manilla. Ook hier ziet het er niet geweldig uit, maar al een stuk beter dan wat we tot nu toe gezien hebben. En ook hier is weer iedereen even aardig tegen ons en als ze Maurice zien lopen met zijn camera (die hij nu wel bij zich heeft) staan ze allemaal te springen voor een foto.

Om 17 uur zijn we weer terug op het schip en om 18 uur vertrekken we. We maken nog een leuk timelapse filmpje van de afvaart en gaan daarna dineren.