Dag 4: Hongkong

Als we vanochtend de gordijnen openen zien we een strakblauwe hemel in tegenstelling tot de druilerige dag van gisteren. We besluiten dan ook buiten op het terras te ontbijten aan de baai Discovery Bay. Het is al 27 graden Celsius, windstil en we worden tijdens het ontbijt vermaakt door een man op een soort gemotoriseerde surfplank die de hele baai langsgaat. Na het ontbijt trekken we de badbroekjes aan en duiken in het zwembad dat ook uitkijkt over de baai.

Om 13 uur nemen we de hotel shuttlebus voor een bezoek aan de Big Buddha. We hoeven maar 1 halte met de metro naar Tung Chung en van daar gaan we met een kabelbaan de berg op. Zoals de meesten van jullie wel weten heb ik het niet zo op hoogtes, dus kost het me een heleboel moed en wilskracht (en een klein traantje) om in die kabelbaan te stappen, te meer omdat ik weet dat deze rit (lees: deze ellende) 25 minuten zal duren. Eenmaal boven is het leed alweer gauw vergeten en hebben we de Big Buddha al snel in het vizier.

We kiezen er toch voor om eerst met de bus naar het plaatsje Tai O te rijden, een vissersdorpje bekend om de huizen op palen. Als we daar aankomen blijkt het laag water te zijn en dus staan de huizen droog. We lopen over een marktje en komen bij de huizen op palen aan. Zo zonder water zie je natuurlijk wat er normaal allemaal onder water ligt en daar wordt je niet vrolijk van.

Al snel nemen we de bus terug en gaan naar de Big Buddha. Onderweg komen we diverse loslopende koeien tegen die de vuilnisbakken plunderen.

De beklimming van de Big Buddha valt niet mee, want het is erg warm en dat ding staat toch wel erg hoog. Bovenop heb je echter wel een prachtig uitzicht en wordt je dus beloond voor je moeite.

Als we weer beneden zijn blijkt dat we haast moeten maken om het laatste gondeltje van de kabelbaan te halen, dus het klooster gaat helaas aan ons voorbij. De rit naar beneden is voor mij een stuk rustiger, want omdat het inmiddels donker is geworden zie ik toch niks van de hoogte. Beneden pakken we de metro weer naar Kowloon. De vorige keer dat we in China waren hebben we al een aantal dingen geleerd over de Chinezen, maar vanavond kunnen we hier weer iets aan toevoegen: Chinezen zijn gek op mottenballen! 

Zo zitten we dus in de metro en een alleraardigst oud, Chinees vrouwtje komt naast ons zitten. Zij haalt een plastic tasje uit haar rugzak en haalt daaruit weer een jasje. Ze trekt dit jasje aan omdat het in de metro wat kouder is en terwijl zij het jasje aantrekt worden wij bedwelmd door de geur van mottenballen, een soort chemische, maar toch ook weeïge lucht. We blijven even zitten, maar deze doordringende lucht slaat op onze kelen en we besluiten uiteindelijk toch ergens anders te gaan zitten.

 We gaan dineren in Harbour City in een restaurant van Jamie Oliver, Jamie’s Italian. De ambiance is geweldig, het eten is heerlijk en we zitten rooftop midden tussen de hoge gebouwen, dus we kijken onze ogen uit.

Na het eten gaan we terug naar het hotel en relaxen nog wat.